D'un bon vers vau pensan com lo fezes,
Qu'amors m'adutz l'ochaizon e·l talan
E·m fai estar del tot el sieu coman
Si que mon cor n'a retengut en gatge.
Trop demostra vas mi son poderatge,
Qu'era m'auci lo trebals on m'a mes
Per tal domna qu'endrech de mi no·s tanh.

Aquesta·m platz mais que neguna res,
A lieys m'autrei litges deserenan.
Si tot no·m vol, mi qu'en cal qu'atrestan
Serai aclis vas lo sieu senhoratge
Cum s'ieu l'agues fait certan homenatge.
E fora be grans tortz qui m'en tolgues
Lo desirier, pus tot l'als m'en sofranh.

Be vuelh s'amor, mas querre no·l aus ges!
Pero ab motz cubertz l'en vau parlan,
E s'ilh volgues esguardar mon semblan
Ja no·l calgra pus vertadier messatge,
Qu'ab sol l'esgart pot hom ben per usatge
Lo pensamen conoisser, tal vetz es!
E membres li qu'assatz quier qui·s complanh.

Be sai qu'ieu l'am s'ilh amar me volgues,
Mas non o vol, ans mi ten en soan.
Cujatz vos doncs, quan si vai apessan
De sa valor ni de son ric linhatge,
Que no sia ben fer'e ben salvatge
Pero valer sol en amar merces!
E ve·us l'esper on ma dolor refranh.

E donc valra mi ja ma bona fes!
Qu'ieu non am ges per esqern cum cill fan
Que son feignen galiador truan
Fals, lausengier et ab voler volatge.
Ans ai en lieys assis tot mon coratge
Horas e jorns e setmanas e mes,
Qu'en un desir sui ades e remanh.

Aquest conortz non es mas nescies,
Qu'en ric'amor, pus trop va trahinan,
Non deu hom pueis aver fiansa gran.
Que farai donc partir m'ai d'est follatge
Ieu non per que quar far vuelh mon dampnatge,
Aissi cum selh qu'al joguar s'es empres,
Que pert e pert per respieg de guazanh.

Dona, el vers entendetz mon coratge,
E·l vostre cors francs, naturals, cortes,
Sabra chauzir so qu'a vos s'en atanh.

Soven a hom en trop sen gran dampnatge,
E per foudat ven mantas vetz grans bes.
Donc en aquest'aventura remanh.